آیا موبایل گرافی دنیای عکاسی را جذاب کرد؟
کیت هنری: مریم درستانی هنرمند عکاس با اشاره به خاصیت های آثار نمایشگاهش که همگی با تلفن همراه ثبت شده اند، دنیای عکاسی را زمانی جذاب دانست که عکاس، سوژه عکس ها را در مرکز توجه قرار می دهد.
به گزارش کیت هنری به نقل از مهر، نمایشگاه آثار مریم درستانی با عنوان «چشم هایی که می بیند» از روز ۱۰ آذر بصورت آنلاین در گالری سیمرغ شروع شده است و تا ۱۶ آذر ادامه خواهد داشت. مریم درستانی با اعلان اینکه ۱۵ فریم عکس با سوژه آزاد در نمایشگاه «چشم هایی که می بیند» به نمایش درآمده است، درباره ی ایده برگزاری این رویداد به خبرنگار مهر اظهار داشت: بالاتر از یک دهه است که با تلفن همراه عکاسی می کنم؛ هر چند دوربین حرفه ای عکاسی نداشتم اما همیشه درنظر داشتم که نگاه متفاوتی به سوژه های مختلف داشته باشم. «چشم هایی که می بیند» نخستین نمایشگاه انفرادی من شمرده می شود که برای برگزاری آن اهتمام داشتم برخی از آثارم که به لحاظ موضوع به هم نزدیک باشند، گردهم بیایند بعنوان مثال بیشتر عکس هایم با موضوع معماری و بناهای تاریخی است و برخی دیگر از عکس هایم ماکرو هستند. دوست داشتم آثاری در نخستین نمایشگاه انفرادی ام دیده شود که بتوانم درباره ی آنها با مخاطبان صحبت کنم و قابل دفاع باشند. وی درباره ی خاصیت های منحصر به فرد آثارش توضیح داد: آثار این نمایشگاه همگی با گوشی تلفن همراه ثبت شده اند؛ از آنجا که موبایل گرافی پس از همه گیر شدن گوشی شخصی، رواج پیدا کرد، دنیای عکاسی را نیز تحت تأثیر قرار داد و به اعتقاد من، دنیای عکاسی را جذاب تر کرد. در این دنیا برای شخص عکاس، نه عکس پرتره، نه عکس خبری، نه عکس از نجوم یا حیات وحش و … سبک محسوب نمی گردد، بلکه سوژه عکس ها برای عکاس در مرکز توجه قرار می گیرد. درستانی تصریح کرد: جدا از انتخاب سوژه و طرز نگاه متفاوت به آن چه می تواند دنیای جدیدی را مقابل چشمان بیننده قرار دهد، توجهم در زمان عکاسی به نورپردازی، ترکیب رنگ، نور و سایه ها در قاب برای این مجموعه نمایشگاه بوده است، چونکه با نورپردازی و ترکیب بندی درست، می توانیم عکس درست تری ثبت نماییم. این عکاس در ارزیابی عکاسی امروز اظهار داشت: اگر بخواهم درباره ی سبک تصاویر معماری صحبت کنم، به نظرم هدف، چطور نگاه کردن به سازه است که باید ۲ خاصیت را مورد توجه قرار داد؛ اول ارتفاع و دوم چشم انداز بنا. رویکرد ارتفاعی، سازه را بدون توجه به جزئیات از نظر ساختمانی برانداز می کند و تصویری مستقیم و دوبعدی از نمای ساختمان به ما می دهد اما رویکرد چشم انداز تاکید بر سه بعدی بودن دارد. وی درباره ی عکاسی ماکرو نیز بیان کرد: میکروگرافی در حقیقت شاخه ای از علم است که به آن ریزنگاری هم می گویند؛ در علم پزشکی برای تهیه عکس از سلول ها و بافت های جانوری یا گیاهی استفاده می شود اما ماکروگرافی سبکی در عکاسی است که در آن سوژه ها بزرگتر هستند اما نه بزرگ تر از اندازه آن در فایل یا نگاتیو حاصله! در حقیقت عکس باید در عین طبیعی بودن، خاصیت ریزنگاری را داشته باشد که ماکرو محسوب شود. برای این نوع عکاسی لنزهای ویژه ای به نام لنز ماکرو هم وجود دارد که من نداشتم. به اعتقاد من، عکاسی ماکرو تا حدود زیادی می تواند نوعی عکاسی انتزاعی هم باشد، چونکه در عکس ها اطلاعات بسیار زیادی از واقعیت موجود در سوژه عکس کم می شود و آن چه باقی می ماند، در اندازه ای بسیار بزرگتر از اندازه واقعی سوژه است. درستانی در آخر اظهار داشت: آن چه در عکاسی از نظر من اهمیت دارد، فعالیت در شاخه فاین آرت است؛ در این سبک، عکس ها مستقل ترین نوع عکاسی هستند که در آنها سوژه و واقعیت، اهمیت ندارد و در حاشیه است و آن چه مرکز توجه است خود عکاس و ذهنیت و جهان بینی او است. از آنجائیکه معتقدم هر فرد، جریان فکری خودش و اثر انگشت خودش را در هنر باید ثبت کند، من هم علاقه مندم هنرم چه در حوزه عکاسی چه نقاشی چه در نویسندگی نماینده فضای فکری و نگاه متفاوت خودم باشد.
منبع: كیت هنری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب