لزوم توجه به نقش اقتصاد و تنظیم گری در توسعه اکوسیستم رسانه ای
کیت هنری: یک پژوهشگر حوزه رسانه و فضای مجازی از نقش اقتصاد و تنظیم گری در یک اکوسیستم رسانه ای فعال و مسئولانه نوشت و به خاصیت های چنین اکوسیستمی اشاره نمود.
به گزارش کیت هنری به نقل از مهر، صدیقه غریبی پژوهشگر حوزه رسانه و فضای مجازی در یادداشتی از اهمیت اقتصاد در رسانه نوشت و ترکیب آن با تنظیم گری را دلیلی برای توسعه یک اکوسیستم رسانه ای مسئول دانست. در متن این یادداشت می خوانید: «صنعت رسانه یکی از ارکان کلیدی توسعه و تبادل اطلاعات در جهان مدرن شمرده می شود که نقشی حیاتی در ایجاد فرهنگ عمومی و هدایت افکار عمومی ایفا می کند. این صنعت شامل تلویزیون، رادیو، مطبوعات و رسانه های دیجیتال است که به عنوان یکی از بخش های کلیدی اقتصادی شناخته می شود. جریان اقتصادی در این صنعت از منابع مالی متنوعی تشکیل می شود که اهمیت بالای ی در پایداری و رشد آن دارند. تبلیغات منبع اصلی درآمد رسانه ها است که به آنها امکان می دهد محتوای خودرا به مخاطبان گسترده تری عرضه کنند. همچنین، حق اشتراک به عنوان یک منبع درآمد پایدار، امکان ارائه محتوای انحصاری و باکیفیت را فراهم می آورد. فروش محتوا، چه بصورت فیزیکی مانند کتاب ها و نشریات یا بصورت دیجیتال مانند مقالات و ویدیوها، نیز یکی از روش های کسب درآمد برای رسانه ها به شمار می آید. حمایت های مالی از طرف نهادهای دولتی، خصوصی و خیرین نیز می تواند به رسانه ها در اجرای پروژه های بزرگ تر و موثر کمک نماید و بدین ترتیب اثر اجتماعی و فرهنگی آنها را گسترش دهد. درآمدزایی در این بخش به عواملی همچون کیفیت محتوا، دسترسی به تکنولوژی های جدید و تغییرات سلیقه مصرف کنندگان وابسته است. نقش تنظیم گری در مدیریت و هدایت صحیح این صنعت برجسته است. تنظیم گری به عنوان یک پروسه سازمان یافته مقررات و دستورالعمل هایی ارائه می دهد که کارهای صنعتی را قابل پیگیری و هدایت می کند. این امر شامل تعیین استانداردهای عملکردی، نظارت بر اجرای مقررات و فراهم کردن چارچوب هایی برای نوآوری است. تنظیم گری فضای منظمی به وجود می آورد که به فعالان صنعتی اطمینان بیشتری ارائه می دهد. این امر موجب افزایش راندمان، جذب سرمایه گذاری های جدید و تشویق نوآوری می شود. در نهایت، تنظیم گری به تقویت سرمایه گذاری و نوآوری در صنعت کمک کرده و نقش کلیدی در توسعه پایدار و پیشرفت اقتصادی ایفا می کند. تنظیم گران با تعیین قوانین و مقررات مناسب، اطمینان حاصل می کنند که رسانه ها با رعایت اصول اخلاقی و حرفه ای عمل کرده و حقوق مخاطبان و تولیدکنندگان محتوا حفظ می شود. نقش اصلی تنظیم گری ایجاد استانداردهایی برای کارهای رسانه ای است که منجر به بهبود کیفیت محتوا و حفظ اعتماد عمومی می شود. این پروسه تضمین می نماید که رسانه ها در انتشار اخبار و اطلاعات دقت لازم را به خرج دهند و از انتشار اطلاعات ناصحیح و گمراه کننده پرهیز کنند. تنظیم گران با نظارت بر محتوای پخش شده، از پخش اطلاعات ناصحیح و مغرضانه جلوگیری می کنند. این اقدامات به توانمندسازی رسانه ها در راستای تامین منافع عمومی و بهبود خدمات به مخاطبان منجر می شود. همچنین، تنظیم گری در رسانه ها می تواند به ارتقای شفافیت و جلوگیری از تعارض منافع کمک نماید. بعنوان مثال، نظارت بر تبلیغات و محتوای اسپانسری می تواند از انتشار اطلاعات گمراه کننده پیشگیری کند. این نوع تنظیم گری موجب می شود تا رسانه ها به عنوان منابع قابل اعتماد اطلاعات شناخته شوند و جامعه بتواند به صورت آگاهانه تری تصمیم گیری کند. در نهایت، این اقدام ها سبب ارتقای سلامت رسانه ای و تقویت دموکراسی در جامعه می شود. حفظ تعادل در بازار و جلوگیری از انحصارطلبی از دیگر مزایای تنظیم گری است که اجازه می دهد همه بازیگران با شرایط منصفانه فعالیت کنند. این امر برای مخاطبان و کل صنعت مفید می باشد، برای اینکه رقابت سالم ارتقای استانداردها و نوآوری بیشتر را به همراه دارد. تنظیم گری در بهینه سازی عملکرد صنعت رسانه و تضمین سودآوری، کیفیت و عدالت نقش حیاتی دارد و برای توسعه پایدار و پیشرفت جامعه ضرورت دارد. در نهایت، ترکیب این دو رکن، یعنی اقتصاد رسانه ها و تنظیم گری، می تواند به توسعه یک اکوسیستم رسانه ای مسئول و فعال کمک نماید که هم به نیازهای اقتصادی رسانه ها پاسخ دهد و هم حقوق مخاطبان و آزادی و نیاز جامعه را حفظ و تامین کند و با نگاه جامع تر اقتصاد رسانه ها و تنظیم گری دو رکن اساسی برای توسعه موفق یک اکوسیستم رسانه ای محسوب می شوند. اقتصاد رسانه ها به چگونگی مدیریت منابع مالی، جذب درآمد و ایجاد پایداری اقتصادی در رسانه ها می پردازد. این مسأله اهمیت ویژه ای دارد برای اینکه رسانه ها باید بتوانند در وضعیت مختلف اقتصادی به فعالیت خود ادامه دهند و محتوای باکیفیت عرضه کنند. از طرف دیگر، تنظیم گری به وضع قوانین و مقرراتی اشاره دارد که عملکرد رسانه ها را هدایت و کنترل می کند تا اطمینان حاصل شود که رسانه ها به مسئولیت های اجتماعی خود عمل می کنند. زمانی که این دو رکن بصورت هماهنگ در یک اکوسیستم رسانه ای حضور دارند، می توانند به توسعه محیطی منجر شوند که در آن رسانه ها نه فقط به اهداف اقتصادی خود دست پیدا می کنند بلکه در امتداد منافع عمومی نیز گام برمی دارند. چنین اکوسیستمی به صورتی میان نیازهای اقتصادی و الزامات اجتماعی و قانونی تعادل برقرار می کند. حاصل این تعادل، یک فضای رسانه ای است که در آن آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات بهبود می یابد و در عین حال، از جهت گیری های اقتصادی ناصحیح جلوگیری می شود. به این ترتیب، یک اکوسیستم رسانه ای مسئول و فعال شکل می گیرد که نیازهای جامعه را به بهترین وجه ممکن پاسخ می دهد و از طرف دیگر، به حفظ و تقویت حقوق و آزادی های افراد نیز پایبند است.»
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب