مجید راستی عنوان كرد
جای خالی کتاب و کتابخانه در سریال ها
به گزارش کیت هنری، مجید راستی با اعلان اینکه تلویزیون می تواند به کتاب خوانی کمک نماید اما کمتر ردپایی از کتاب در برنامه های تلویزیونی وجود دارد می گوید: چه اشکالی دارد که تلویزیون برنامه ای بسازد و در آن خبر کتاب بدهد؟
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت و گو با ایسنا، درباره ی مسئله کتاب خوانی کودکان و نوجوانان و راهکارهایی که برای کتاب خوان کردن بچه ها وجود دارد، اظهار داشت: برای کتاب خوانی راه های مختلفی وجود دارد؛ اما به شرطی که صورت گیرد. به نظرم بزرگ ترها باید کتاب بخوانند؛ تا آن زمان که بزرگ ترها کتاب نخوانند، کتاب خوانی عادت نمی گردد. بچه ها را کم وبیش می شود کتاب خوان کرد؛ ولی اول از همه کتاب خوانی باید از خانواده شروع شود و کودک ببیند بزرگ ترها هم کتاب می خوانند.
وی در ادامه مدرسه های را یکی از عوامل مؤثر بر کتاب خوانی خواند و اظهار داشت: مدرسه ها باید بخش ویژه ای برای کتاب خوانی باز کنند با عنوان ساعت کتاب خوانی یا درس کتاب خوانی یا هر عنوان دیگری و هفته ای دو سه بار زنگ کتاب خواندن داشته باشند که می تواند در کتابخانه مدرسه اتفاق بیفتد و یا سر کلاس درس. در این ساعت ها بچه ها می توانند کتاب هایی را که می خوانند یا قصه هایی را که برایشان خوانده می شود، نقد کنند.
نویسنده «دماغ مترسک»، «دنیا پر از مورچه شده» و «خرگوشک و عروسکش» امانت گرفتن و خواندن کتاب را یکی از راه های کتاب خوان کردن عنوان نمود و یادآور شود: باید بچه ها را تشویق نماییم عضو کتابخانه شوند. واقعیت این است هزینه خرید کتاب در کنار مشکلات اقتصادی در وضعیت الان سخت است؛ بدین سبب بچه ها و بزرگ ترها می توانند عضو کتابخانه باشند. البته تعدادی از بچه ها عضو هستند؛ اما این مساله بصورت پراکنده است و در بین همه عمومیت پیدا نکرده است و عمومیت پیداکردن آن می تواند خیلی کمک نماید.
مجید راستی افزود: از جانب دیگر می شود اخبار کتاب را هر روز به گونه ای منعکس شود. بهادادن به کتاب به هر شکل ممکن مهم می باشد. کتاب باید بوسیله فروشگاه های کوچک پراکنده ای در سطح شهر، کتاب فروشی ها و به هر شکل دیگری در دسترس کودکان قرار بگیرد. در کنار همه این ها مسئولان مملکت در رفتار و گفتار و عملکردشان نشان دهند که کتاب خوان هستند و ما باور نماییم. همین طور به کسانی که کارهای فرهنگی می کنند، بهای واقعی داده شود و از آنها نترسند.
نویسنده «قصه های علی کوچولو» درباره ی اینکه بچه ها عادت به کتاب خوانی را از چه کتاب هایی باید شروع کنند، اظهار داشت: با هر کتابی؛ کتاب خواندن اینگونه نیست که برویم از فلان کتاب شروع نماییم و یکی یکی جلو بیاییم. این موضوع، شکل غلطی را به وجود می آورد. کودک باید بتواند کتاب بخواند و در دسترسش باشد. ما به جایی نرسیده ایم که انتخاب نماییم، آن هایی که کتاب خوان هستند خودشان انتخاب می کنند؛ بطورمثال از یک نویسنده کتاب خوبی خوانده اند و بعد سراغ کتاب های دیگرش می روند، آنها را پیدا کرده و می خوانند.
او سپس اضافه کرد: در کشورمان زمانی که کتاب چاپ می نماییم، عنوان کتاب درشت چاپ می شود و نه نام نویسنده، درحالی که در کشورهایی که کتاب خوانی جزء عادت و فرهنگشان شده، اسم نویسنده را درشت می زنند و بعد عنوان کتاب می آید. ما برای رسیدن به آن مرحله خیلی فاصله داریم؛ بدین سبب باید بچه ها را تشویق نماییم کتاب بخوانند و شرایط کتاب خواندن را هم برایشان فراهم نماییم، بعد آن زمان شاهد رشد و رونق کتاب خواهیم بود.
مجید راستی با اعلان اینکه تلویزیون می تواند خیلی به کتاب خوانی کمک نماید، اظهار داشت: البته به شرطی که کار واقعی بکند و شعاری نباشد؛ این همه سریال می بینید که در تلویزیون و رسانه های تصویری ساخته می شود؛ اما چقدر کتابخانه و کتاب در این سریال ها دیده اید؟ همه چیز هست الا کتابخانه. بطورمثال می بینید دوربین به سمت خانه شخصی می رود، مجسمه و تابلو و مبل های گرانقیمت را نشان می دهند؛ اما کتابخانه نیست، گویی افراد مرفه و حتی متوسط با کتاب غریبه اند درحالی که نباید این طور باشد. این امر نشان دهنده این است که یک اشکال اساسی وجود دارد. هر سریال خارجی که ببینید به نحوی ردپای کتاب چشم گیر و طبیعی است.
او با اشاره به اینکه رفتارها به شکلی شده که انگار نیازی به کتاب فروشی و کتاب خوانی و کتاب دوستی نیست، اظهار داشت: چه اشکالی دارد که تلویزیون برنامه ای بگذارد و خبر انتشار کتاب ها را بدهد و بگوید این عنوان کتاب ها در این هفته چاپ شده؟ یا با نویسنده مصاحبه کنند؟ ما با میوه فروش ها بیشتر مصاحبه می نماییم تا آدم هایی که کتاب خوان هستند. چرا اخبار با مردم مصاحبه نمی کند که کدام کتاب ها را خوانده اند و چرا این کتاب ها را انتخاب نموده اند و چه کتاب هایی را به مخاطبان پیشنهاد می دهند؟ این ها از مواردی است که می توان به مرور جا انداخت.
این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان اشاره کرد: اگر می خواهید بچه ها را به کتاب خواندن تشویق کنید، بزرگ ترها باید به سمت کتاب بروند، زمانی دانش آموزان خصوصاً دبیرستانی ها از خانه تا مدرسه، چند کتاب به نحوی که دیده شود، بغل می کردند و می خواستند بگویند کتاب خوان و درس خوان هستیم، الان در مترو چند درصد مسافران با گوشی بازی می کنند و چند نفر کتاب دستشان است؟ تلویزیون و رادیو و مطبوعات هرکدام به سهم خود می توانند قدمی برای کتاب و کتاب خوانی بردارند و حتی تابلوهای تبلیغاتی هم باید سهمی داشته باشند و به شکل واقعی به کتاب بها بدهند؛ بطورمثال شهرداری ها ویترینی داشته باشند که کتاب ها را برای مخاطبان به نمایش بگذارند. این ها پیشنهادهایی است که من دارم و می توان بر روی آنها فکر کرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب