دیدار دوستانه با خانواده زریاب خویی در سالروز تولدش
به گزارش کیت هنری به گزارش کیت هنری، در دیدار با خانواده زریاب خویی در سال روز تولد این ادیب، در رابطه با خصوصیت های وی گفته شد و او را به دایره المعارف تشبیه کردند.
به گزارش کیت هنری به نقل از ایسنا، بیستم مرداد ماه تولد مورخ، ادیب نسخه شناس، نویسنده و مترجمی ایرانی بود که اگر در قید حیات می بود، شمع ۱۰۳ سالگی اش را فوت می کرد اما ۲۷ سالی می شود(۱۴ بهمن ۱۳۷۴) که از دنیا رفته است؛ عباس زریاب خویی.
همزمان با سالروز تولد او برای گرامی داشت یاد و خاطره اش همراه با احمد مسجدجامعی، ژاله آموزگار، علی بهرامیان- معاون علمی مرکز دائره المعارف- دانش، نویسنده و شاعر- دکتر باوندی و دکتر محمدعلی انصاریان و جمعی دیگر از فرهنگیان شهر خوی به منزل وی در شهرک اکباتان می رویم. همسر و فرزندش محمدامین میزبان مان هستند، جمع دوستانه ای شکل می گیرد که هرکدام در گوشه ای در رابطه با زریاب خویی و فرزندانش صحبت می کنند.
از حسین دیگر فرزند عباس زریاب خویی می گویند که گرافیست است و حالا چندسالی است که در ایران زندگی نمی کند.
بر دیوارهای خانه عکس و تابلو فرش از پرتره این ادیب سرشناس به چشم خورد. از حافظه بسیار قوی و حضور ذهنش بارها بارها سخن به میان می آید و به این فکر می کنم اگر بود و پذیرای ما می شد، هم اکنون در مقابلش نشسته بودیم و از خاطرات کودکی و درس خواندن در حوزه و دانشگاه می گفت، از حضورش در کتابخانه مجلس شورای ملی، از خواندن تاریخ و فلسفه در آلمان تا تدریس در دانشگاه تهران و دانشگاه های آمریکا، از کار در فرهنگستان و دایره المعارف و دانشنامه ایران و اسلام تعریف می کرد و شاید از جفایی که در حق او شد... اما نیست و دوستدارانش در خانه اش جمع شدند و از او می گویند.
محمد امین زریاب خویی ضمن اشاره به اختلاف سنی ۵۶ ساله با پدرش، در رابطه با تاریخ تولد عباس زریاب خویی می گوید: «دایی پدرم، مناف عماری در پشت جلد قرآن خانوادگی شان تاریخ تولد او را به هجری قمری نوشته است. او یک مرتبه این تاریخ را تبدیل نموده بود که شده بود تیرماه ۱۲۹۸ و بعدها باردیگر این تاریخ را تبدیل نموده بود و تاریخ ۲۰ مرداد ۱۲۹۸ را درآورده بود.»
در میانه صحبت ها از برادران زریاب خویی صحبت به میان می آید، فرزند زریاب، عموهایش را نام می برد و خاطره مرگ یکی از عموهایش در جوانی و نحوه اطلاع پدرش را از مرگ برادر تعریف می کند.
مراسم یادبود رسمی نیست بلکه جمع صمیمانه ای که هرکسی در گوشه ای با نفر دیگر صحبت می کند و گاه یک نفر متکلم وحده جمع می شود و بقیه رد زریاب را در میانه حرف های وی می گیرند. همسر زریاب خویی هم چشم می دواند و مراقب است از مهمانانی که برای تولد همسر فقیدش آمده اند، پذیرایی کاملی صورت بگیرد.
محمدامین زریاب خویی، همسر زریاب خویی و ژاله آموزگار
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب