نگاهی به در مضار توتون خاطرات روزهای سپری شده آقای بازیگر
کیت هنری: مستند در مضار توتون به کارگردانی آریان رضایی کوششی برای ثبت تجربه های تئاتری حسن معجونی است.
به گزارش کیت هنری به نقل از مهر، مستند در «مضار توتون» به کارگردانی آریان رضایی که مروری است بر زندگی تئاتری محمدحسن معجونی طراح، بازیگر و کارگردان تئاتر و سرپرست گروه تئاتر لیو بتازگی انتشار یافته است. به همین بهانه محدثه واعظی پور روزنامه نگار و نویسنده سینمایی یادداشتی درباره ی این مستند نوشته و به جایگاه حسن معجونی در تئاتر پرداخته است.
در این یادداشت آمده است: «حسن معجونی کشف دیرهنگام سینما و تلویزیون، در دو دهه اخیر، یکی از بهترین بازیگران و کارگردانان تئاتر بوده است. او از نسلی است که دوره شکوفایی و درخشش شان در دهه ۸۰ به خلق روزهایی پرطراوت در نمایش ایران ختم شد. نسلی که خیلی از آنها، دیگر مانند سابق موفق یا پرکار نیستند. بعضی در مقام بازیگر و کارگردان، جذب شبکه نمایش خانگی یا سینما شده و بعضی دیگر، کم کار و فراموش شده اند. «در مضار توتون» می کوشد در فرصتی که در اختیار دارد، این مسیر را بررسی نموده و از شیوه کار و انتخاب های حسن معجونی بگوید. بازیگری که تاثیر علی رفیعی را بر خود و نگاهش انکار نمی کند و باور دارد که کوشیده خودرا از تئاتر دولتی و دغدغه جلب نظر مدیران رها کند. آریان رضایی در این مستند، که بیشتر یک گفتگوی تصویری مفصل یا به اصطلاح تاریخ شفاهی است از کودکی معجونی شروع کرده، هر بخش از زندگی او را با میان تیتر، جدا و تماشاگر را متوجه نقاط برجسته آن فصل از زندگی این بازیگر و کارگردان کرده است. «در مضار توتون» به مفهوم واقعی کلمه، مستند یا حتی یک فیلم نیست. اما به سبب اهمیت سوژه و فقدان تاریخ نگاری، اقدامی باارزش برای ثبت قسمتی از تاریخ نمایش ایران است. نکته حائز اهمیت، توجه و تمرکز بر تئاتر، خصوصاً در دو دهه گذشته است، روزگاری که نمایش ها متنوع، تجربه ها متکثر و سالن های دولتی و خصوصی، در رقابت برای جذب مخاطب بودند؛ مخاطبی که آگاهانه، نمایش ها را انتخاب می کرد. دوره ای که تربیت بازیگر و ورود نسل تازه در تئاتر رخ می داد و ستاره های تلویزیون و سینما، از دل تجربه کردن روی صحنه تئاتر متولد می شدند. تماشاگری که با «در مضار توتون» همراه می شود این فرصت را به دست می آورد تا در خاطرات قدم زده و فصل هایی از بهترین نمایش های روزگاری نه چندان دور را تماشا کند. «در مضار توتون» می تواند نقطه شروع بحثی پرچالش یا ساخت مستندی چندوجهی درباره ی حسن معجونی باشد، بازیگری که به عنوان کارگردان، صاحب امضا و هویت در تئاتر است و زیر سایه نام و اعتبار کارگردان دیگری قرار نمی گیرد. معجونی به عنوان بازیگر، آنقدر که روی صحنه به یادماندنی است، در سینما درخشان نبوده، سینمای ایران او را دیر کشف کرد. بااینکه حضورش در سریال «مسافران» و تجربه بازی در یک فضای کمدی و فانتزی، به شهرت و محبوبیتش انجامید و در «رهایم کن» نقشی متفاوت را به بهترین شکل اجرا کرد. او بازیگری است با انعطاف بالا، در نمایش «ایوانف» شیرین و دوست داشتنی است و حتی انفعالش، ترحم برانگیز. در «برف روی کاج ها» وجه منفی شخصیت، بواسطه حضور و اجرای او کمتر به چشم آمده و برجسته نمی گردد. در «خوک» نزدیک به پرسونای دوست داشتنی همیشگی اش است، یک مرد شکست خورده و به آخر خط رسیده که دست و پا زدن هایش نتیجه نمی دهد. معجونی با همه این نقش ها در خاطر ما باقی می ماند با اجراهای هوشمندانه از چخوف، تلاشش برای روایت رنج انسان در نمایش های مختلف، با وفاداری اش به هنر تئاتر که همیشه جذاب و زیباست، حتی اگر از دوران شکوهش فاصله داشته باشد. «در مضار توتون» بواسطه روایت این شوریدگی و تلاش، تماشایی است، گمان نمی کنم کارگردان آن هم ادعا کند که به همه وجوه شخصیت حرفه ای معجونی پرداخته است اما ثبت قسمتی از این جهان هنرمندانه، شایسته احترام است.» «در مضار توتون» ساخته آریان رضایی در سایت هاشور عرضه شده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب