برای اینكه سینما تاریخ فلسطین را حفظ كند؛
فیلمسازان فلسطینی: هنرمندان در سمت درست تاریخ بایستند
کیت هنری: به گزارش کیت هنری، ۲ کارگردان زن فلسطینی فرح نابلسی و دارین سلام با ساختن فیلم هایی در رابطه با فلسطین امیدوارند تا از این طریق تاریخ این سرزمین و مردم را حفظ کنند.
به گزارش کیت هنری به نقل از ورایتی، فرح نابلسی و دارین جی سلام ۲ فیلمساز فلسطینی اخیرا در رابطه با چگونگی تأثیر خشونت مداوم در غزه بر جامعه خلاق فلسطینی، سختی هایی که برای گفتن داستان هایشان متحمل شده اند، نگرانی های در ارتباط با سانسور هالیوود و امیدواری هایی به جهت اینکه سینما بتواند تاریخ فلسطین را حفظ کند، صحبت کردند.
آنها در گفتگو با امانی الخطبه، مؤسس پادکست «دختر مسلمان» در این حوزه حرف زدند که چگونه هویت آنها بعنوان زن فلسطینی بر انتخاب داستان ها توسط آنها تأثیر گذاشته و این که آیا هویت یا جنسیت مانعی برای آنها در فیلم بوده است.
این زندگی فلسطینی هاست
نابلسی، فیلمساز بریتانیایی - فلسطینی که سازنده «حال» و «معلم» فیلمهای کوتاه نامزد اسکار است، عنوان می کند که مشکلاتی که او بیشتر با آن روبه رو بوده به این علت است که سینمای مستقل به خودی خود یک چالش است و او با فیلم هایش می خواهد بگوید این زندگی فلسطینی هاست؛ نه این که تاکید داشته باشد خودش فلسطینی است.
نابلسی اظهار داشت: ساخت چنین فیلمی در سینمای مستقل، صرف نظر از این که فلسطینی باشی یا نه، بسیار دشوار و دشوار می باشد. اما وی در نهایت آموخته که چطور کار را پیش ببرد.
وی اضافه کرد: من یک فلسطینی بریتانیایی هستم و آن چه برایم بیشتر مطرح است اینست که داستان هایی که من می گویم داستان های فلسطینی است و در فلسطین اتفاق می افتد. شما اکثریت بزرگی را در صنعت فیلم دارید که تمایلی به پشتیبانی از فیلم هایی در این حوزه ندارند، از مرحله توسعه گرفته تا مرحله تولید و توزیع … و من می دانم که حقیقت در هر فیلمی که می سازم وجود دارد و این اشکالی ندارد. این به خودی خود از آنجا می آید که من تصمیم می گیرم داستان های خاصی را که در آن مکان و با آن مبحث اتفاق می افتد، تصویر کنم. پس با چشمان باز وارد می شوم.
سلام که اردنی - فلسطینی است، می گوید که در حین کار برای ساخت فیلم «فرحا» در سال ۲۰۲۱ نه به علت هویت فلسطینی اش، بلکه به علت محتوای فیلم، با مشکلاتی مواجه گردید.
داستان فیلم «فرحا» که بعنوان نماینده اردن برای نود و پنجمین دوره جوایز اسکار بین المللی عرضه شد، در جریان نکبت سال ۱۹۴۸ اتفاق می افتد و در رابطه با دختر ۱۴ ساله فلسطینی به نام فرها است که درحال تماشای فاجعه ای است که در نهایت خانه اش را می سوزاند؛ نیروهای اسرائیلی بعنوان بخشی از عملیات نظامی که بیشتر از ۷۰۰ هزار فلسطینی را آواره کرد، وارد شهر او می شوند.
وی اظهار داشت: یکی از دلایلی که تأمین مالی فیلم واقعاً دشوار بود، این بود که افراد و سازمان ها از مرتبط ساختن نام خود با فیلمی در رابطه با نکبت وحشت داشتند. آنها می ترسیدند و در عین حال می گفتند فلسطین مد روز نیست، سوریه مدتر است!
حمله آنلاین دولت اسرائیل به فیلم ها
به گفته سلام، اوج مبارزه سفر «فرحا» درست پیش از انتشار فیلم در نتفلیکس بود. در همان دورانی که این فیلم بعنوان نماینده اردن در رقابت های اسکار نامزد شد، دولت اسرائیل حمله آنلاین و کمپینی ضد فیلم را برای صدمه رساندن به آن و کاهش رتبه در سایت آی ام دی بی شروع کرد.
نابلسی گفت تجربه مشابهی را برای فیلم «حال» داشت که در رابطه با پدر و دختری در کرانه باختری و در حالیست که پدر دارد هدیه سالگرد ازدواج را برای همسرش می خرد.
نابلسی اضافه کرد: فیلم مثل همه رتبه بندی های اعجاب انگیز از جانب مردم داشت جلو می رفت که فورا یک سری امتیاز یک، یک شبه ظاهر شد.
مقاومت هالیوود در مقابل سینمای فلسطین
این ۲ همینطور در رابطه با خشونت مداوم در غزه که تابحال منجر به کشته شدن بیشتر از ۳۰۰۰۰ نفر شده و آنها را از نظر شخصی و حرفه ای تحت تأثیر قرار داده و هم نگرانی مشترک برای افزایش سانسور در هالیوود هنگامی که خلاقان از آتش بس حمایت می کنند، صحبت کردند.
نابلسی در این حوزه اظهار داشت: با ۷ اکتبر و چند هفته اول پس از آن، یک واکنش تند بوجود آمد که یک خشم خالص و حتی انتقام جویانه بود، اما کاملا اشتباه بود و همه این حرف ها بعداً نادرست خوانده شدند و مایه شرمساری است که مردم مجبور شدند بهای آنرا بپردازند.
سینمای مقاومت
نابلسی تصریح کرد که از آن زمان به علت بحران کنونی فلسطینی ها، غرق در اندوه است و بنابراین تمرکز بر کارش سخت شده است.
وی اظهار داشت: مجبورم روی «معلم» تمرکز کنم، چونکه این پروژه فعلی من و در مرحله انتشار است، ازاین رو نمی توانم آنرا رها کنم. از طرفی اکران فیلم در حالیکه این قتل عام بی رحمانه و بحران انسانی روی صفحه نمایش ما پخش می شود، مضحک به نظر می آید. در عین حال، هیچگاه اینقدر به فلسطینی بودنم افتخار نکرده ام و از ساختن این فیلم احساس غرور می کنم. این فیلم یک داستان عمیقاً انسانی است که اساساً در همین حقیقت خشونت آمیز، بی رحمانه و ناعادلانه که دهه هاست فلسطینی ها تحمل می کنند، روایت می شود و من واقعاً سپاسگزارم که می توانم در این لحظه فیلم را به نمایش بگذارم. این سینمای مقاومت من در این لحظه است.
سینما برای حفظ موجودیت
سلام هم با تکیه بر این که چگونه سینما می تواند «رسانه ای مهم» برای آموزش و ایجاد آگاهی باشد گفت انتقال این صداها و داستان های فلسطینی ها به پرده سینما برای حفظ موجودیت ما بسیار مهم می باشد، چونکه این یک شکل قدرتمند مقاومت است.
سالام اظهار داشت: برای مثال «فرها» چنان آگاهی ایجاد کرد که من انتظارش را نداشتم، چنان که مردمی که از سالن سینما بیرون می آمدند اول «نکبه» را گوگل می کردند و در رابطه با «نکبه» یاد می گرفتند. این گونه است که ما تاریخ و فرهنگ خویش را حفظ می نماییم. این فقط وظیفه ماست که از راه هنرمان و از راه آن چه می توانیم انجام دهیم و در آن مهارت داریم، چشمان جهان را باز نماییم.
نابلسی وقتی به آینده نگاه می کند، چه به آن چه در پیش است و چه به آن چه فیلم هایش را رونق بخشیده، می گوید امیدوار است بتواند پایان این ظلم و بی عدالتی را ببیند و در نهایت همه به مکانی برای رهایی برسند و فیلمهای آینده توسط فلسطینی هایی ساخته شود که شامل مبحث ها و داستان های امیدوارکننده تر باشد و دردها را درمان کند.
نابلسی و سلام همینطور بر اهمیت صنعت فیلم بعنوان یک کل تاکید نمودند، این که صنعت فیلم شجاع و بینا باشند و واقعاً از این داستان ها حمایت کند.
سلام در اینباره اظهار داشت: این که می بینم هنرمندان می ترسند، مرا می کشد، و بنابراین است که به شجاع بودن اشاره کردم، چونکه بعنوان یک هنرمند، باید انسانیت داشته باشی. این فقط برای فلسطین نیست، برای انسانیت، برای عدالت و برای حقوق اولیه بشر است. آرمان فلسطین سیاسی نیست. یک علت انسانی دارد و بنابراین است که از هنرمندان می خواهم در سمت درست تاریخ باشند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب