حقیقت روسفید می شود؟
كیت هنری: جشنواره فیلم مستند حقیقت نه فقط امسال بخش ویژه ای را برای آثار در رابطه با كرونا در نظر گرفته، بلكه می خواهد بخش ملی را نیز مثل همیشه رقابتی برگزار كند، اما سوال این است كه آیا برای ایجاد یك رقابت باكیفیت، فیلم به تعداد كافی تولید شده است؟ و آیا مستندسازان ریسك شركت دادن فیلم خودرا در یك جشنواره آنلاین به جان می خرند؟
به گزارش کیت هنری به نقل از ایسنا، با انتشار فراخوان چهاردهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم حقیقت و مشخص شدن جزئیات آن، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی و دیگر دست اندکاران برگزاری این رویداد محکی جدی خواهند خورد تا معلوم شود آیا برای جشنواره های دیگر مثل فجر هم می توان در شرایط کرونایی برنامه ریزی کرد یا خیر؟
از همان ماه های ابتدایی امسال که ادامه دار بودن پاندمی کوید - 19 تا ماه های پایانی سال و حتی سال 1400 محرز شد، یکی از دغدغه ها و پرسش های مطرح شده در بین سینماگران این بود که تکلیف جشنواره های سینمایی چه می شود؟ در آن روزها بنا به شرایط و نبود آمادگی، جشنواره جهانی فجر به تعویق افتاد و بعد هم بطور کامل تعطیل شد تا سال آینده به دبیری محمدمهدی عسگرپور اجرا شود. جشنواره فیلم کودک و نوجوان همدان و نیز جشنواره فیلم کوتاه تهران هم دیگر جشنواره های مهمی هستند که برنامه ریزی برای برگزاری آنها در نیمه دوم سال ادامه یافت.
گرچه هر کدام از این ها در جای خود خاصیت های قابل توجهی دارند اما بی گمان مهم ترین جشنواره سینمایی پس از فجر، همین سینما حقیقت است که برنامه ریزی و تحقیق برای تصمیم گیری و چگونه برگزار کردنش از ماه ها قبل در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی شروع شد و بتازگی در شورای سیاست گذاری نتیجه بررسی جشنواره های مختلفی که از اسفندماه به صورت آنلاین برگزار شده بودند اعلام و قرار بر این شد که «سینما حقیقت» نیز آنلاین و رقابتی اجرا شود.
در این زمینه محمد حمیدی مقدم - دبیر جشنواره - در نشستی با اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره بیان کرده بود: مهم ترین اتفاق سینماحقیقت این است که در شرایط فعلی، شادی و نشاط را به جمع مستندسازان برگرداند. فیلمساز علاقه اش خاص است و در محفل خصوصی خود دوست دارد عده ای از افراد خاص در اکرانش حضور داشته باشد. البته جشنواره آنلاین قواعدی دارد و فیلمساز بر طبق آن تصمیم به شرکت می گیرد. ضمن اینکه او با شرکت در جشنواره وارد بازار بزرگ مجازی می شود و باتوجه به این که برخلاف دیگر جشنواره ها، در سینماحقیقت تمامی درآمد بلیت فروشی فیلم در اختیار سرمایه گذار فیلم قرار می گیرد، این شیوه امکان جدیدی برای مستندسازان فراهم می آورد.
مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی همین طور تاکید کرده بود: مقرر است قسمتی از هزینه های جشنواره توسط پلت فرم های آنلاین تامین گردد و طبق قرار با مستندسازان می خواهیم بخش اعظم بودجه مرکز گسترش، صرف تولید فیلم شود و به این شکل معیشت فیلمسازان هم تامین خواهد شد.
اما اُرد عطارپور - یکی از اعضای شورای سیاست گذاری این جشنواره - این نکته را مطرح کرده بود که «نباید فراموش کرد فقط زیرساخت های تکنولوژیک اهمیت ندارد و باید توجه کرد که آیا فیلمسازان موافق نمایش فیلم های خود به شیوه آنلاین هستند؟ آیا جشنواره در صورت تکثیر فیلم ها حاضر به پرداخت خسارت است؟»
او با تاکید بر این که باتوجه به شرایط موجود، برگزاری جشنواره بصورت فیزیکی منتفی است اظهار داشته بود: دکتر زالی - رئیس ستاد مبارزه با کرونا در تهران- اخطار داده که پاییز سختی پیش رو است پس خوش بینی محض است که فکر نماییم سه ماه دیگر شرایط بهتر شده و می توانیم جشنواره را به شیوه فیزیکی برگزار نماییم. درباره ی جشنواره آنلاین حقیقت هم باید گفت موضوع ها قابل بحث است و اگر آنچه گفته شده اجرایی شود، قابل تحسین است.
وی به نکته ای دیگر هم اشاره کرده و اظهار داشته بود: فرصت معمول برای ساخت فیلم، از پاییز تا پاییز و حدفاصل دو جشنواره سینماحقیقت است و به سبب شرایط موجود، در طول این مدت کمتر فیلمسازی فرصت ساخت فیلم داشته و مسلماً شخصیت و اعتبار سینماحقیقت از این بایت اهمیت دارد که پذیرای فیلم های گوناگون و خوبی باشد.
از سویی دیگر آزاده بی زار گیتی - یکی دیگر از اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره - به نظرسنجی ای که از برخی مستندسازان انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند انجام داده اشاره و اظهار کرده بود: پیرامون شیوه برگزاری جشنواره نظرسنجی کردم تا نظرات صنف خودرا در این نشست مطرح کنم. برخی باتوجه به تلاشی که برای صداگذاری دالبی فیلم شان انجام داده اند، چندان راضی به اکران فیلم خود در صفحه کوچک مانیتور نیستند. البته عده ای هم برگزاری آنلاین را تجربه ای جدید می دانند.
در این راستا پیگیری و گفت وگوی ایسنا با برخی مستندسازها نظرهای متفاوتی را به دنبال داشت. برخی از آنها انتظار داشتند جشنواره حقیقت امسال یک توقفی به کار خود بدهد و از این فرصت الزامی ناشی از شیوع ویروس کرونا به نفع جشنواره با برنامه ریزی ها و ابتکارهایی تازه استفاده نماید. برخی به شدت نگران امنیت فیلم ها هستند و معتقدند جشنواره با فیلم های تولید شده توسط مرکز گسترش و هر انچه عنوان دولتی دارد می تواند اجرا شود و احیانا برایشان خیلی اهمیتی ندارد که چه اتفاقی برای فیلم ها می افتد. در این زمینه سوال مهم این است که چه تضمینی برای جلوگیری از کپی نشدن فیلم وجود دارد؟ و اگر این صورت گرفت چه کسی پاسخگو است؟ این مسئله از آنجا برای مستندسازها اساسی است که بعضی از آنها در دوره های قبل تجربه در دسترس قرار گرفتن نسخه ای از فیلم خودرا که به جشنواره داده بودند، به افراد غیرمرتبط با جشنواره در ذهن دارند. همین طور عده ای این پرسش را مطرح می کنند که وقتی می دانیم شرایط زندگی خیلی از همکاران مستندساز در ایام کرونایی چه بوده، آیا جشنواره منجر به پویایی و نشاط می شود؟ اصلا آیا فضای رقابت در این اوضاع برابر است؟
اما از سویی دیگر بعضی مسستندسازها هم هستند که نظری دیگر دارند و معتقدند اتفاقا در همین وضعیت جشنواره باید اجرا شود چون به سبب نبود بازار خوب برای فیلم مستند، فضایی برای کپی فیلم ها نخواهد بود و اگر هم کپی شود خسارت ناشی از آن چندان لطمه زننده نیست.
مهدی نورمحمدی که در ماه های اخیر مشغول ساخت یک مستند درباره پرنده ها بود و بخاطر کرونا نتوانست آنرا تمام کند، به ایسنا می گوید: به نظرم اتفاق خوبی است که جشنواره حقیقت امسال تعطیل نشود چون بالاخره در محدودیتی هستیم که خیلی در اختیار ما نبوده و باید با آن هماهنگ شویم.
او که احیانا فیلم تازه خودرا به جشنواره سال بعد می رساند، اضافه می کند: من در جشنواره های خارجی زیادی شرکت کردم و جشنواره حقیقت یکی از جشنواره های استادارد است که برگزاری آن به شکل آنلاین می تواند یک تجربه جدید برای سینمای مستند ایران باشد.
همین طور سودابه بیضایی می گوید: به هر حال باید بپذیریم آنچه با شیوع ویروس کرونا در زندگی و معیشت ما پیش آمده یک مسئله عمومی است که برای خیلی دیگر از اقشار و مشاغل جامعه دردسر ساز شده است. من خودم شخصاد دوست دارم آنچه می سازم دیده و ارزیابی شود به ویژه اینکه سبک زندگی ام به این شکل است که بطور مداوم در حال ساخت هستم.
او ادامه می دهد: بدین سبب در شرایط حاضر اینکه جشنواره به صورت آنلاین اجرا شود خیلی فرقی ندارد چونکه بیشتر دوست دارم مسیری که بنا به شرایط پیش آمده، جریان داشته باشد.
وی تاکید می کند: نباید این را هم فراموش نماییم که اگر همه بخواهیم آثار خودرا برای سال آینده نگه داریم، برای دوره بعد جشنواره با حجم زیادی فیلم روبرو می شویم که کار را سخت تر می کند. ضمن اینکه نمی توان با قطعیت اظهار داشت که سال آینده اوضاع چطور خواهد بود. پس به نظرم باید بپذیریم که شرایط فعلا این طور است و طبق آنچه امروز امکان دارد عمل نماییم.
بیضایی که در دوران کرونا مشغول ساخت فیلم بوده درباره اضافه شدن بخش ویژه کورنا به جشنواره بیان می کند: مطمئن هستم فیلم های زیادی با مضمون کرونا ساخته شده و خوب است که این ها دیده شوند، چون شیوع ویروس کرونا یک اتفاق جهانی بوده و شروع یک تغییر بزرگ در دنیا است که تاثیر آنرا سال های آینده خیلی بیشتر در زند گی خود خواهیم دید، بنا بر این خوب است که هر فیلمسازی نگاه خودرا از این اتفاق بیان کند.
با توجه به این اظهارنظرهای متفاوت باید دید چه تعداد اثر متقاضی شرکت در این جشنواره می شود و تا موعد برگزاری جشنواره حقیقت، کرونا چقدر محدودیت ها را بیشتر می کند.
منبع: كیت هنری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب