مصائب تئاتر در پساكرونا-۹؛
بحران تئاتر محدود به پساكرونا نیست
به گزارش كیت هنری علی شمس نویسنده و كارگردان تئاتر درباره وضعیت تئاتر كشور در ایام پساكرونا و بحرانی كه این حوزه در صورت تزریق نشدن منابع مالی با آن روبرو خواهد شد، نقطه نظرات خویش را عرضه داد.
علی شمس نویسنده، مترجم و کارگردان تئاتر درباره وضعیت تئاتر در ایام پساکرونا به خبرنگار مهر اظهار داشت: معتقدم در تنها روزهای پساکرونا تئاتر ما قرار نیست با بحران روبرو شود چون هم اکنون هم در بحران به سر می برد و این بحران دامنه ای دارد که ما در آن زیست می نماییم. متأسفانه آینده نومیدانه و تاری مقابل تئاتر وجود دارد.
شمس افزود: حداقل در چندماه آینده اصلاً تئاتری نخواهیم داشت و در صورت عبور از بحران کرونا هم با فقر شدیدی در بدنه تئاتر روبرو می باشیم و اساساً اهالی تئاتر به علت انباشت بدهی، عوض کردن شغل و مشکلات دیگر با مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم می کنند.
وی افزود: تئاتر پیش از این هم یک حرفه بیمار و رنجور بود و هم اکنون هم مانند یک بیمار مبتلا به سرطان است که کرونا هم گرفته باشد و نجاتش تنها به واسطه تزریق یک بودجه کلان بالادستی امکان پذیر است که با عنایت به بی پولی دولت و وضعیت نامناسب اقتصاد ایران، نباید همچین توقعی را در مخیله مان داشته باشیم.
این کارگردان جوان اضافه کرد: تعطیل شدن سالن های خصوصی، کوچک شدن چرخه اقتصاد تئاتر و موارد بی شمار دیگر بر لاغر شدن و کوچک شدن تئاتر تاثیر می گذارد و تصور می کنم اگر بحران کرونا تا چندماه دیگر هم ادامه داشته باشد شاهد می باشیم که تماشاخانه های تئاتر از لحاظ کمی به پیش از سال ۹۰ بازگردند بدین سان که تنها چند مجموعه تئاتر دولتی که امکان بقا دارند، باقی بمانند و ۸۰ درصد سالن های خصوصی باید با این حرفه خداحافظی کنند تا شاید در چند سال آینده افراد دیگری مجدداً بتوانند روی این حرفه سرمایه گذاری کنند. با این چشم انداز هم به لحاظ کمی و هم اقتصادی تئاتر نابود می شود و یک سال طاعونی پیش روی ما وجود دارد.
این مترجم تئاتر درباره کسر ۹ درصد مالیات برارزش افزوده از اجراهای تئاتری بیان نمود: صنفی که حتی از رایزنی نه برای کمک مالی و گرفتن سوبسید بلکه برای مجانی کردن بیمه هنرمندان در این شرایط عاجز است هیچ امیدی به نجاتش نیست، چه برسد به اینکه ۹ درصد مالیات برارزش افزوده را از اجراهای تئاتری بردارند و این مسئله دردناکی است. دولت از لحاظ اقتصادی در مضیقه است و به هر طریقی می خواهد کسب درآمد کند. در این شرایط با یک راهزنی عریان مواجه می باشیم و مالیات برارزش افزوده یعنی برداشت از جیب خالی هنرمندان تئاتر.
وی در انتها صحبت هایش خاطرنشان کرد: معتقدم کرونا مثل شهاب سنگی است که به عصر دایناسورها برخورد کرده و در این وضعیت تنها گونه هایی توان بقا دارند که انعطاف پذیر باشند و داشتن انعطاف هم در این شرایط یعنی داشتن توان مالی. تنها پول است که می تواند تئاتر را از این بحران نجات دهد و می دانیم که تنها درصد به شدت قلیلی پول دارند؛ افرادی که تئاتر را در شاکله تجاری خودش می دیدند، پس فکر می کنم بازماندگان تئاتر کسانی هستند که پیش از این به شدت رویکرد تجاری به امر هنر داشتند و تئاترهای فست فودی تولید می کردند و به فروش می اندیشیدند اما برای بدنه تئاتر شکست و بحران همچنان ادامه خواهد داشت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب